بیماری برص (ویتیلیگو): علائم، درمان و پیشگیری
بیماری های مختلفی در جهان وجود دارد، برخی بیماری ها طول درمان کوتاه و برخی دیگر طول درمان بلند مدت دارند، در این نوشته می خواهیم در مورد برص صحبت کنیم و مطالب جامعی در مورد این بیماری برای شما قرار دهیم ، در اوایل نوشته تعریفی از برص قرار می دهیم ، در ادامه ی مطلب علائم و مشخصات این بیماری را ذکر کرده و سعی شده است در انتهای مطلب در مورد راهکارهای درمان برص سخن گفته شود. قصد داریم مطالب جامعی در مورد تمامی بیماری ها آماده کرده و در سایت قرار دهیم. بهتر است برای پیدا کردن بیماری مورد نظر خود از آیکون جستجو بالای صفحه یا دسته بندی الفبایی بیماری استفاده کنید، این نوشته اختصاص دارد به برص.
تعریف
پیسی، بَرَص، لک و پیس یا ویتیلیگو (Vitiligo) یک اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیتها (سلولهایی که رنگدانه تولید می‌کنند) در قسمتهایی از پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شده‌اند. در نتیجه لکه‌های سفید پوست درنواحی مختلف بدن ظاهر می‌شوند. مویی که در نواحی مبتلا به پیسی رشد می‌کند معمولاً سفید می‌شود.
علائم و نشانه ها
معمولاً افراد مبتلا به پیسی اول از همه به رنگدانه‌دار شدن (پیگمانتاسیون) به حالت لکه‌های سفید روی پوستشان توجه می‌کنند. این لکه‌ها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستها پاها بازوها، صورت و لبها شایع هستند. دیگر نقاط شایع لکه‌های سفید عبارت‌اند از زیر بغل و کشاله ران، اطراف دهان و چشم، پره‌های بینی، ناف و نواحی تناسلی.پیسی معمولاً به یکی از سه الگوی زیر ظاهر می‌شود:
در یک الگو (الگوی کانونی) ناحیه بدون رنگدانه به یک یا تعداد معدودی ناحیه محدود می‌شود. بعضی افراد نواحی بدون رنگدانه را در یک سمت بدن خود دارند (الگوی سگمنتال). اما در بیشتر افراد مبتلا به پیسی نواحی فاقد رنگدانه در قسمت‌های مختلف بدن بوجود می‌آید (الگوی ژنرالیزه). علاوه بر لکه‌های سفید روی پوست، ممکن است افراد مبتلا به برص سفید شدن زودرس موهای سر، ابروها و ریش را داشته باشند. افراد با پوست تیره ممکن است متوجه فقدان رنگ در ناحیه‌ای در داخل دهانشان بشوند.
در برخی افراد لکه‌های فاقد رنگ گسترش نمی‌یابد ولی این اختلال معمولاً پیشرونده‌است و به مرور زمان این لکه‌های سفید به دیگر نواحی بدن گسترش می‌یابند .
در بعضی افراد پیسی به آهستگی طی چند سال گسترش می‌یابد و در برخی دیگر انتشار سریعاً رخ می‌دهد .برخی افراد گزارش کرده‌اند که به‌دنبال دوره‌هایی از استرس فیزیکی یا روحی، به تعداد لکه‌های فاقد رنگدانه اضافه شده‌است.
علل و عوامل خطرساز
علّت بیماری پیسی شناخته نشده‌است، اما پزشکان چندین نظریه متفاوت مطرح کرده‌اند. یک تئوری این است که افراد پادتنهایی (آنتی‌بادی‌هایی) تولید می‌کنند که ملانوسیت‌های بدن خودشان را تخریب می‌کند. تئوری دیگر این است که ملانوسیتها خود به خود تخریب می‌شوند. درنهایت بعضی افراد گزارش کرده‌اند که یک رخداد منفرد از قبیل آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز پیسی شده‌است ولی مورد اخیر از نظر علمی ثابت نشده است.
درمان بیماری
متاسفانه بسیاری از موارد این بیماری قابل درمان نیستند. ۷۰ تا ۷۵% بیماران به درمان‌های دارویی، نور درمانی ولیزر درمانی پاسخ میدهند .هدف اصلی در درمان‌های رایج ویتیلیگو، بهبود وضعیت ظاهری پوست است و رونددرمان نیاز به زمان طولانی دارد که معمولا ۶ تا ۱۸ ماه به طول می انجامد، انتخاب نوع درمان به تعداد، محل وگستردگی ضایعات بستگی دارد.استروئید موضعی می‌تواند در برگرداندن رنگ پوست به لکه‌های سفید کمک کند،بخصوص اگر این درمان در مراحل اولیه بیماری شروع شود. درمان باید حداقل تا ۳ ماه ادامه یابد تا بهبود قابلملاحظه ایجاد شود.با وجود آن که استفاده از لیزر و نور درمانی (فتوتراپی) می‌تواند عوارضی را برای شخص بههمراه داشته باشد (بخصوص برروی پوست نواحی سالم)، در مواردی که بیماری شکل گسترده‌ای دارد، انتخابدیگری برای درمان لکه‌های پوستی باقی نمی‌ماند.یک روش دیگر در موارد مقاوم به درمان عبارت است از بی‌رنگکردن باقیمانده پوست بدن تا با لکه‌های سفید همرنگ شود. این روش درمانی برای بیمارانی که حداقل ۵۰%پوست آنها گرفتار است، توصیه می‌شود. به علاوه روش‌های دیگری هم به صورت موقت می‌توانند در این بیمارانموثر باشند مانند استفاده از پوشاننده‌های پوست با مواد آرایشی یا خالکوبی کردن منطقه درگیر تا همرنگ پوستشود.
برای حداقل یک سوم بیمارانی که به هیچ کدام از این روش‌ها، پاسخ درمانی مثبت نمی‌دهند، راهی جز سلولدرمانی (استفاده از سلولهای ملانوسیت سالم) باقی نمی‌ماند. البته این روش هنوز در مراحل تحقیقاتی است وهنوز کاملا رایج نیست.
پیشگیری
تنها علت قابل پیشگیری نور آفتاب است.
منبع : alodoctor.ir
